KYC (احراز هویت اجباری مشتری) شرط اصلی شرکت‌های ارائه‌دهندۀ خدمات مالی تحت نظارت است که با هدف شناسایی کاربران برای کاهش ریسک فعالیت‌های غیرقانونی انجام می‌شود.
در این مقاله، به بررسی معنای KYC در کریپتو، اهمیت، قوانین، مزایا، چالش‌ها و انتقاداتی که به KYC در حوزۀ کریپتو وارد است، می‌پردازیم.
KYC در کریپتو چیست؟
احراز هویت KYC فرآیندی است که طی آن اطلاعات ارائه‌شده توسط مشتریان به مؤسسات مالی تأیید می‌شود. احراز هویت با ابزارهای فیزیکی مانند دستگاه‌های بیومتریک برای ثبت اثر انگشت یا شناسایی چهرۀ مشتری انجام می‌شود. ابزارهای وب و موبایل با قابلیت یادگیری ماشینی نیز برای تأیید هویت مشتریان یا شناسایی تراکنش‌های غیرمعمول در سیستم‌ها قابل استفاده هستند. مراحل مختلفی برای احراز هویت KYC وجود دارد که با عنوان «ارزیابی بایسته» نیز شناخته می‌شوند.
ارزیابی بایستۀ ساده
ارزیابی بایستۀ ساده ابتدایی‌ترین سطح احراز هویت KYC است. در این سطح، جزئیات اساسی مانند نام و آدرس مشتری مورد نیاز هستند. این نوع احراز هویت با کمک موبایل یا ایمیل انجام می‌شود، که در آن از مشتری برای تأیید حساب خودش دعوت می‌شود؛ این روش عمدتاً برای حساب‌های کم‌ارزش کاربرد دارد.
ارزیابی بایستۀ پایۀ مشتری
نوع دوم احراز هویت، ارزیابی بایستۀ پایۀ مشتری نام دارد، که شامل ارزیابی منصفانه‌ای از ریسک‌های موجود در پروفایل مشتری است. ممکن است مستندات مشتریان بررسی و مقایسه شوند.
ارزیابی بایسته تقویت شده
نوع سوم ارزیابی بایسته از نوع تقویت شده است، که در آن مؤسسه ممکن است بسته به عواملی مانند قرار گرفتن در معرض سیاسی یا موقعیت‌های پرریسک‌تر مانند ارتباط با تحقیقات پلیسی فعال، اطلاعات بیشتری از مشتری درخواست کند. مثلا، یک فرد سیاسی (PEP) باید در مقایسه با یک دانشجو باید تحت بررسی‌ها و نظارت‌های دقیق‌تری روی حساب‌های مالیاش باشد.
اکنون که با معنای KYC در کریپتو آشنا شدیم، بیایید ببینیم KYC در کریپتو چگونه کار می‌کند.
KYC در صنعت کریپتو چگونه کار می‌کند؟
KYC یک الزام قانونی است که با هدف پیشگیری از پول‌شویی و سایر فعالیت‌های غیرقانونی اجرا می‌شود. حامیان آن در کریپتو معتقدند که این فرایند می‌تواند برای سرمایه‌گذاران و ارائه‌دهندگان خدمات مفید باشد زیرا شفافیت و حفاظت بیشتری در تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری ارائه می‌دهد.
مثلا، مشتریانی که تحمل ریسک پایینی دارند، از حمایت برخوردار می‌شوند، زیرا مشاوران سرمایه‌گذاری می‌توانند آن‌ها را به سمت گزینه‌هایی که مناسب‌تر است، هدایت کنند.
از سوی دیگر، مؤسسات مالی باید ریسک‌های مرتبط با کلاهبرداری، جرایم مالی و تراکنش‌های پرریسک را مدیریت کنند. وظیفۀ آن‌ها این است که اطمینان حاصل کنند این‌گونه تراکنش‌ها به طور مستقیم یا غیرمستقیم در فعالیت‌های مجرمانه دخیل نباشند. تمام این موارد زمانی ممکن می‌شود که KYC در دنیای کریپتو اجباری شود.
اهمیت KYC برای پلتفرم‌های کریپتو
صنعت کریپتو به دلیل وعدۀ ناشناس‌سازی و غیرمتمرکز بودن شناخته می‌شود. برخی ارزهای دیجیتال سطح ناشناس‌سازی بیشتری نسبت به بقیه ارائه می‌دهند. از سوی دیگر، KYC مجموعه‌ای از الزامات سختگیرانه را توسط یک مرجع مرکزی اجرا می‌کند و به دلیل هزینه‌های بالای تطبیق با این الزامات نیز شناخته شده است.
اکثر کیف‌پول‌های ارز دیجیتال ناشناس‌سازی نسبی ارائه می‌دهند؛ به این معنا که مشتریان تنها اطلاعات شخصی محدودی، مانند آدرس ایمیل و رمز عبور، برای شروع ارائه می‌دهند. با این روش، کاربران می‌توانند به هر میزان و در هر زمان دلخواه تراکنش انجام دهند.
ناشناس‌سازی یک ویژگی مثبت محسوب می‌شود، زیرا سطحی از امنیت را فراهم می‌کند و خطر کمتری برای قرار گرفتن در معرض کلاهبرداری هویتی هنگام انجام تراکنش‌های مالی وجود دارد. با این حال، مجرمان از این ویژگی برای ارسال و دریافت وجوه در پوشش ناشناس‌سازی برای تسهیل فعالیت‌های خود سوءاستفاده می‌کنند. سوال این است که چگونه می‌توان از مزایای ناشناس‌سازی بهره برد و در عین حال جنبه‌های منفی آن را کاهش داد؟
احراز هویت باعث کاهش جرایم سایبری
قربانیان جرایم سایبری مرتبط با ارزهای دیجیتال در حین تراکنش در پلتفرم‌های مختلف کریپتو از حمایت یا پشتیبانی برخوردار نیستند. مثلا، از دست دادن سرمایه به یک کلاهبردار ممکن است سرمایه‌گذاران را در وضعیت دشواری قرار دهد، زیرا راهی برای بازیابی سرمایه‌های خود ندارند.
حملات هکری که صرافی‌های ارز دیجیتال و سایر ارائه‌دهندگان خدمات را هدف قرار می‌دهند، درخواست‌های بیشتری برای مقررات صنعت کریپتو به همراه داشته‌اند؛ اما با پیشرفت خدماتی که برای دور زدن این مقررات سختگیرانه طراحی شده‌اند، قانونگذاری برای این صنعت پیچیده‌تر شده است.
برای رشد اکوسیستم کریپتو، KYC به‌عنوان یک «جز ضروری» باید سطحی از شفافیت را فراهم کند تا تراکنش‌های مشکوک تحت نظارت قرار گیرند، بدون اینکه دسترسی بدون محدودیت به ارزهای دیجیتال را که برای عموم مردم ارائه می‌دهد، مختل کند.
این موضوع جنجالی اصلی دربارۀ KYC در کریپتو است، زیرا فرض می‌شود هر کاربر کریپتو درک کافی از ریسک‌ها، مانند خدمات حضانتی و مسئولیت حفاظت از داده‌های خود را دارد. اما برای اکثر کاربرانی که تازه با خدمات کریپتو آشنا می‌شوند، این فرض کاملاً دور از واقعیت است.
احراز هویت صرافی ها باعث کاهش ریسک های مختلف
از سوی دیگر، خدمات کریپتو که به دنبال پذیرش گسترده هستند، در تلاشی میان ارائۀ خدمات به‌صورت بی‌وقفه و جلب اعتماد کافی از نهادهای نظارتی برای ادامۀ فعالیت در بلندمدت قرار دارند، در حالی که ریسک‌های مرتبط با کلاهبرداری، پول‌شویی و تأمین مالی تروریسم و سایر فعالیت‌های مجرمانه را به حداقل می‌رسانند.
جامعۀ کریپتو همچنان دربارۀ میزان KYC مناسب برای یک محصول یا خدمات بحث خواهد کرد تا محصول یا خدمات کریپتو، اعتماد زدایی، غیرمتمرکز بودن و ناشناس‌سازی خود را که ویژگی‌های ایده‌آل یک محصول کریپتو هستند، از دست ندهد.
مقررات KYC و الزامات تطبیق
چه جامعۀ کریپتو آن را بپذیرد یا نه، با رشد این صنعت و تبدیل آن به بخشی شناخته‌شده از صنعت مالی جهانی، الزامات KYC بیشتری وارد این حوزه خواهد شد. علاوه بر این، بسیاری از کارآفرینان حوزۀ کریپتو به دنبال مقرراتی با شفافسازی بیشتر هستند، که به ناچار شامل KYC نیز خواهد بود تا اطمینان حاصل شود که آن‌ها می‌توانند در یک چارچوب قانونی تعریف‌شده فعالیت کنند.
سازمان‌های دولتی اغلب قوانین KYC را اجرا می‌کنند و پلتفرم‌هایی که آن‌ها را نقض کنند با خطر جریمه یا ممنوعیت فعالیت در مناطق خاص مواجه می‌شوند. هدف از اعمال چنین محدودیت‌هایی، ایجاد اعتبار برای صنعت کریپتو و افزایش یکپارچگی آن با سیستم مالی سنتی است.
مزایای KYC در حوزۀ کریپتو
افزایش اعتماد کاربران و پلتفرم‌های ارز دیجیتال به طور قابل توجهی به احراز هویت KYC بستگی دارد. این فرایند به جلوگیری از فعالیت‌های غیرقانونی از جمله پول‌شویی، کلاهبرداری و تأمین مالی تروریسم کمک می‌کند.
صرافی‌ها و پلتفرم‌ها با شناخت مشتریان خود می‌توانند اطمینان حاصل کنند که فقط کاربران واقعی از خدمات آن‌ها بهره‌مند می‌شوند. تطبیق با KYC همچنین ثبات بیشتری برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کند و به امنیت کلی بازار ارزهای دیجیتال کمک می‌کند.
علاوه بر این، KYC ارتباط بین مؤسسات مالی سنتی و پلتفرم‌های ارز دیجیتال را تسهیل می‌کند. به دلیل نگرانی‌ها در مورد پول‌شویی و سایر جرایم مالی، بسیاری از مؤسسات تمایلی به همکاری با پلتفرم‌های ارز دیجیتال ندارند. با این حال، پلتفرم‌هایی که فرآیندهای KYC را اجرا می‌کنند، تعهد خود به رعایت قوانین را نشان می‌دهند که این امر تشکیل شراکت‌ها و یکپارچگی با صنعت بانکداری سنتی را تسهیل می‌کند.
یکی دیگر از مزایای مهم KYC، کمک به حفاظت از کاربران است. با اجرای پروتکل‌های KYC، صرافی‌ها می‌توانند تراکنش‌های مشکوک را بهتر نظارت و شناسایی کنند و احتمال کلاهبرداری و تقلب را کاهش دهند.
این امر موجب افزایش اعتماد کاربران به این پلتفرم‌ها می‌شود. علاوه بر این، KYC از مشتریان محافظت می‌کند تا به طور ناخواسته با وب‌سایت‌ها یا افرادی که در فعالیت‌های غیرقانونی دخیل هستند، تعامل نداشته باشند.
چالش‌ها و انتقادات KYC
با وجود مزایای زیاد KYC، اما در حوزۀ ارزهای دیجیتال گاهی به دلیل به خطر انداختن اصول اساسی حریم خصوصی و غیرمتمرکز بودن، که ارزهای دیجیتال بر پایه آن‌ها ایجاد شده‌اند، مورد انتقاد قرار می‌گیرد. علاوه بر این، فرایند تأیید هویت کاربران می‌تواند زمان‌بر، تهاجمی و منجر به جمع‌آوری اطلاعات حساس شود که برخی معتقدند ممکن است مورد سوءاستفاده قرار گرفته یا فاش شود.
همچنین، پلتفرم‌ها و صرافی‌های کوچک‌تر ممکن است به دلیل هزینه‌ها و کار مورد نیاز، حفظ فرآیندهای KYC را دشوار بدانند. به علاوه، قوانین سختگیرانۀ KYC در برخی مناطق ممکن است استفاده از خدمات کریپتو را برای افراد غیرممکن کند.
چگونه KYC را برای صرافی‌های ارز دیجیتال تکمیل کنیم؟
برای تکمیل KYC در یک صرافی ارز دیجیتال، کاربران معمولاً باید اطلاعات شخصی خود، مانند نام، آدرس و گاهی یک کارت شناسایی صادرشده توسط دولت را ارائه دهند. برخی صرافی‌ها ممکن است یک عکس سلفی یا تأیید چهره نیز درخواست کنند.
بسته به پلتفرم و حوزۀ قضایی، ممکن است اسناد اضافی مانند تایید آدرس نیز مورد نیاز باشد. پس از ارسال اطلاعات مورد نیاز، پلتفرم اطلاعات را بررسی و تأیید می‌کند.
برای بررسی سریع‌تر و مؤثرتر، برخی صرافی‌ها از ارائه‌دهندگان KYC شخص ثالث برای مدیریت فرآیند تأیید استفاده می‌کنند. زمان تأیید بسته به پلتفرم می‌تواند متغیر باشد و معمولاً از چند دقیقه تا چند روز طول می‌کشد.
سؤالات متداول
چگونه می‌توان بدون KYC ارز دیجیتال خرید؟
برخی از صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) یا پلتفرم‌های همتا به همتا (P2P) ممکن است به کاربران اجازه دهند بدون KYC ارز دیجیتال خریداری کنند، حتی اگر اکثر صرافی‌های بزرگ برای امنیت و تطبیق با قوانین به آن نیاز داشته باشند.
با این حال، کاربران باید نسبت به کلاهبرداری و تقلب محتاط باشند، زیرا این سایت‌ها معمولاً خطرات بیشتری دارند. همچنین مهم است بدانید که در برخی مناطق خرید ارز دیجیتال بدون KYC ممکن است ممنوع یا محدود باشد.
احراز هویت KYC در کریپتو چیست؟
در ارزهای دیجیتال، KYC (احراز هویت اجباری مشتری) شامل تأیید هویت کاربران برای جلوگیری از فعالیت‌های غیرقانونی مانند کلاهبرداری و پول‌شویی است. کاربران باید اطلاعات شخصی خود، مانند نام، آدرس و مدارک شناسایی رسمی را در اختیار پلتفرم قرار دهند تا فرایند تأیید و تکمیل KYC انجام شود.
کدام صرافی‌های ارز دیجیتال به KYC نیاز ندارند؟
در برخی پلتفرم‌های متمرکز بر حفظ حریم خصوصی یا صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) ممکن است KYC لازم نباشد. مثلا، پلتفرم‌های غیرمتمرکز مانند PancakeSwap و Uniswap از جمله صرافی‌هایی هستند که نیازی به KYC ندارند.
با این حال، میزان ارز دیجیتالی که می‌توان بدون KYC مبادله کرد، ممکن است در پلتفرم‌های مختلف محدود باشد و سطح ناشناس‌سازی نیز متفاوت باشد. کاربران باید آگاه باشند که استفاده از این صرافی‌ها ممکن است آن‌ها را در معرض ریسک‌های بیشتری مانند کلاهبرداری و دستکاری بازار قرار دهد.
بدون دیدگاه